splatać (spleść

См. также в других словарях:

• splatać – spleść dłonie [palce] — {{/stl 13}}{{stl 7}} składać ręce, wkładając palce jednej dłoni między palce drugiej dłoni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spać ze splecionymi dłońmi na brzuchu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• splatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, splataćam, splataća, splataćają, splataćany {{/stl 8}}– spleść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, splotę, splecie, spleć, splótł, splotła, spletli, spleciony {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć ze sobą rzeczy długie, wiotkie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• splatać się – spleść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obejmować się mocno nawzajem, łączyć przekładając nawzajem ręce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapaśnicy spletli się w uścisku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spleść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. splatać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• splatać — → spleść …   Słownik języka polskiego

• spleść — dk XI, splotę, spleciesz, spleć, splótł, splotła, spletli, spleciony splatać ndk I, spleśćam, spleśćasz, spleśćają, spleśćaj, spleśćał, spleśćany «połączyć pasma, włókna czegoś, np. nici, włosów, przekładając jedno przez drugie; wytworzyć,… …   Słownik języka polskiego

• dłoń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. dłonie, N. dłoniami || mi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wewnętrzna strona ręki od nadgarstka do nasady palców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Linie papilarne na dłoni. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• palec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż, D. paleclca, lm D. paleclców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z pięciu owalnych, zginających się członków kończących rękę i stopę człowieka; także: zakończenie kończyn zwierząt i …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• posplatać — dk I, posplataćam, posplataćasz, posplataćają, posplataćaj, posplataćał, posplataćany «spleść, upleść wiele rzeczy; posczepiać, splątać ze sobą» Posplatać włosy w malutkie warkoczyki. Posplatać kwiaty w wieniec …   Słownik języka polskiego

• włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …   Słownik języka polskiego